ما هرکاری هم بکنیم تا با درست زندگی کردن، شرایطی رو ایجاد کنیم تا مشکلی برامون پیش نیاد و رنجی متحمل نشیم، باز ممکنه اوضاع اونجوری که میخوایم پیش نره!
چون هرچقدر هم که سعی کنیم باوجدان و مسئولیت‌پذیر باشیم و از مسیر درست پیشرفت کنیم، باز ممکنه جدایی و تنهایی رو تجربه کنیم، شکست بخوریم و در حقمون بدی بشه!
هرقدر هم که از بقیه سوءاستفاده نکنیم، باز ممکنه یکی دیگه از ما سوءاستفاده کنه!
هرچقدر هم که حواسمونو جمع کنیم، باز ممکنه بهمون آسیب بزنن!
هرقدر هم که بخوایم مهربون باشیم، باز ممکنه درک نشیم و طرد بشیم. اون توی فیلم‌ها و قصه‌هاست که پایانش خوب تموم میشه و آدم‌های خوب به همه‌ی خواسته‌هاشون میرسن. تو دنیا از این خبرها نیست.
زندگی کردن با شرافت و صداقت و وجدان، شاید ما رو به خیلی چیزها نرسونه و حتی رنج‌هایی رو هم به ما تحمیل کنه ولی حداقل از آدم یه شخصیت بااصالتی میسازه که از خودش رضایت داره...
ولی زندگی بدون اون موارد، درسته که هیجان و لذت‌هایی رو بهش میدن اما هم زودگذره و هم زندگی بدون اصالت و رضایتمندی نصیبش میشه!