توی دوران آشنایی، حواستون به ۴ مورد باشه:
❶ اگه متوجه شدین طرف مقابلتون به خانواده اش وابسته ست و پدر، مادر یا حتی خواهر و برادرش براش تصمیم میگیرن و از خودش چندان اختیار یا استقلالی نداره، توی انتخابتون یه تجدیدنظر بکنین.
❷ اگه متوجه شدین طرف مقابلتون بیشتر از اینکه به خود رابطه اهمیت بده، به مسائل جانبی و حواشی و امکانات و تجملات اهمیت میده، توی انتخابتون تردید کنین.
❸ اگه طرف مقابلتون با شما خیلی خوش برخورده ولی موقع رانندگی و ارتباط با مردم، رفتار مناسبی نداره، زود واکنش هیجانی نشون میده و یا سریع عصبانی میشه، به احتمال بسیار زیاد، بعد از اینکه هیجانات اولیه‌ی رابطتون فروکش کنه، با شما هم همون رفتارها رو خواهد کرد.
❹ دوران آشنایی، لذت‌بخش‌ترین و بهترین دوران هر رابطه‌ایه؛ اگه توی این دوران بیشتر زمان آشنایی شما به جروبحث و اختلاف و اعصاب خردکنی میگذره، خیلی نمیشه به آینده چنین رابطه‌ای خوش‌بین بود.
اینو بدونین که انتخاب شریک عاطفی یا همسر، از هر انتخاب دیگه‌ای مهمتره. حتی از انتخاب رشته‌ی تحصیلی و دانشگاهی و انتخاب شغل!
چون شما حتی اگه از انتخاب رشته‌ی تحصیلی راضی نباشین، میتونین انصراف بدین و توی رشته‌ی دیگه‌ای تحصیل کنین یا اگه از شغلتون رضایتمندی ندارین و میبینین به نتیجه نرسیدین، میتونین سریع شغل دیگه‌ای رو انتخاب کنین
ولی اگه آدم ناسالم و نامناسبی رو برای رابطتون انتخاب کنین، کار یکم سخت میشه و بخصوص بعد از رابطه‌ی طولانی، اینکه بخواین رابطه رو تموم کنین و شخص دیگه‌ای رو انتخاب کنین، شما رو با چالش‌های زیادی مواجه میکنه!
شما ممکنه یه ترم دانشگاه مشروط بشین یا توی شغلتون، ورشکسته بشین ولی باز میتونین خودتونو جمع‌وجور کنین و از جاتون بلند شین و مسیر جدیدی رو انتخاب کنین
ولی اگه گیر آدمی بیفتین که رفتارهای ناخوشایند و خصلت‌های آسیب‌زننده‌ای داره، شما رو با مسائلی مواجه میکنه که روی خیلی از جنبه‌های دیگه‌ی زندگیتون، تأثیرات مخربی داره!